Sokak Ağladı Çocuklara!

Sitemiz yazar ve editörlerinden Ali Rüzgar Ayaz yazdı 'Sokak Ağladı Çocuklara'

Sokak Ağladı Çocuklara Çocuk olmak, kadın olmak ve çaresiz olmak. Bu konular çokça dillendiriliyor çünkü çaresizlik renk ,ırk,dil ,din farkı olmaksızın hepimizin acısı. Sokakta kalmak sokağa atılmak ve günahı olmayan 3 kız çocuğu ve 2 yaşında bir erkek çocuğun kucağında hasta olarak yarı baygın olması...    Kızlardan en büyüğü 12 yaşında ismi Esra, bu yaşında kireçleri sökülmüş duvarda asılı 2005'ten kalma bir takvime derin düşünce ve kızgın bakıyor. Duvar bile dayanamazken bu acılı ve kızgın bakışa bir insan yüreği nasıl dayansın. Yüreğim ağladı yutkundum bir şey diyemedim. O acılı çocuğa sarılamadım oysa ne çok sarmak isterdim gücüm yettiğince o çocuğa. Yapamadım kızdım kendime ama kırmaktan korktum ağladım içten içe çaresiz kaldım. Gördüğümde çaresiz kaldım oysa o çocuklar bu çarseizliği yaşıyordu.  Aysun bir küçüğü yüzü güleç kederi derin. Farkında her bir şeyin. Sokağı ,harabeyi biliyor çünkü orda yaşamak zorunda bırakılmış. Korkuyor sokaktan, harabeden, yılandan ama hala yüzü güleç. Okula gidecek ama çanta yok elbise yok onları geçtim yaşayacağı yer yok.  7  yaşında saçları yüzünde eli yanağında başını bükmüş  Havva!  Ağlamıyor ama baktığı yeri yakıp geçiyor. Elini tuttum kaçırdı elini yüzüne baktım başını büktü. Oyyy Havva sen nasıl bir gecedesin hangi karanlıktasın ne yapsam çıkarsın. Çaresiz boynum büküldü yığıldım yere yürek yandı dayanamadı. Havva nasıl dayansın ! Henüz 2 yaşında ana kucağında habersiz sokağa atıldığından. Halsiz,bitkin,yarı baygın İbrahim Halil . Kara gözlü kara talihli sokağa atılmış bu yaşında ne yapsın tek güvendiği yer ana kucağı.  Gözü yaşlı çaresiz hem baba hem ana bir kadın . Korkuyor 3 kız bir erkek çocukla...Gözlerinden yaşlar dökülürken ağlıyor, korkuyor diyor çocuklar bu harabede uyumaktan. Çaresiz bir annenin sessiz feryadı.  Tek bir söz söyleyemedim annenin çaresizliğine. çaresizlik nedir tüm derinliğiyle htim benliğimde. Çaresizliğe çaresizlik eklendi el bağlandı ağlayacak mecal bile kalmadı .  Yürek yandı sokak yandı göz kanadı yığıldım harabedeki evin taşına. Ben yıkıldım sokak yıkıldı. Sokağa atılmış üç beş parça eşya ile bir anne 4 çocukla. Ben ağladım ,çocuklar ağladı ,anne ağladı ,sokak ağladı...